Een Boost voor de Ziel

Imperfecties in de liefde? Bij ons niet hoor…

Les Amants René Magritte 1928

​De laatste tijd heb ik het met stellen regelmatig over de drie fases die je kan onderscheiden in een liefdesrelatie. Fase 1 heb ik de naam ‘Roze wolk’ meegegeven, Fase 2 ‘Barsten’ en Fase 3 kenmerkt zich door ‘Compassie’.
Ik zie stellen in die tweede fase zo worstelen met elkaar. Ze willen graag, voorbij die tweede fase, elkaar werkelijk ontmoeten. Daar zit een verlangen.

​Wat maakt dat ze struikelen en blijven steken in ruzies over futiliteiten? Zij blijft reageren vanuit haar oude overlevingsstrategie als meisje van toen. En hij reageert daar weer op met zijn overlevingsstrategie als jochie van toen. Is dat wat cryptisch voor je? Laat me je meenemen in de dynamiek van Jeroen en Marleen.

Ze zijn al 22 jaar samen. Hebben elkaar leren kennen via het werk. Hij is salesmanager. Zij organiseerde een sponsorloop voor een goede doelen organisatie. Zo kwamen ze elkaar tegen en waren gelijk onder de indruk van elkaar. Zij sprankelde in haar soepele manier van contact maken en hoe ze in een handomdraai van alles voor het goede doel wist te regelen. Hij wist vanaf moment één dat zij zijn vrouw zou worden. Het was een romantisch begin. Die fase 1 van de liefde was daar al begonnen.

Fase 1 Roze wolk

Deze fase is helemaal gevuld met: ‘Ik hou van jou en ik zie je in je mooiste essentie’.
Dat is ook een beetje ‘beyond reality’, partners versmelten met elkaar, de symbiose in optima forma.
Ze zitten op de befaamde ‘roze wolk’. Of zoals ik dat met een dikke knipoog typeer: ‘ze zitten samen in een duale psychose’. Dat levert geheid gegrinnik op van de stellen in mijn praktijk.
Marleen en Jeroen wisten elkaar heel exact te typeren in deze fase. Jeroen over Marleen: sprankelend, intrigerend en super lief. Marleen over Jeroen: stabiel, zeker en overtuigend.

Fase 2 Barsten​

Maar dan komt er na verloop van tijd een barst in dat droombeeld van onze geliefde. Die prins op het witte paard is toch niet zo dapper als hij in het begin leek. En die prinses in de toren is toch niet zo lief als ze op afstand leek.
Wat gebeurt er dan als we elkaar verder leren kennen en er barsten in ons droombeeld van onze geliefde komt?
Dan worden de oude overlevingsstrategieën zichtbaar van je lief.

Wat doet prinses Marleen als ze merkt dat haar prins Jeroen toch niet helemaal beschikbaar is voor haar?
Wat is de oorsprong van die oude overlevingsbeweging van Marleen?
In haar gezin van herkomst is zij als oudste voor haar zusjes en broertje gaan zorgen. Haar vader, boos op de hele wereld, gaf altijd op haar af. Haar moeder bewoog mee in de nukken van vader, maar was eigenlijk altijd bang. Marleen is al heel jong voor iedereen en alles gaan zorgen. Maar niemand vroeg hoe het met haar ging. Hoe zij zich voelde. Bang? Boos? Emoties die ze wijselijk niet liet zien gezien haar ervaringen met haar ouders. Dat voelen heeft ze al heel jong leren negeren. Ze kan naar buiten toe sprankelen, heel lief zijn voor de ander, maar van binnen voelt het leeg.
In de relatie met Jeroen, is het voor Marleen moeilijk om haar gevoelens te uiten. Om uit te reiken naar Jeroen, hulp en steun te vragen. Ze creëert afstand en trekt zich terug. Dat is de prijs van haar familiegeschiedenis die ze meeneemt in de liefdesrelatie.

En bij Jeroen? Wat zit er in die prins verborgen aan oude beweging als hij meent dat zijn lief zich niet echt laat zien? Als enigst kind heeft hij geleerd om mee te bewegen in het drukke werkzame leven van zijn alleenstaande moeder. Hij heeft al heel jong zichzelf moeten vermaken, zelf zijn eten opwarmen als moeders nog laat aan het werk was, alleen naar bed gaan. In de relatie met Marleen, gaat hij op deze oude voet verder. Hij dopt zijn eigen boontjes. Vertelt niets over zijn binnenwereld, heeft die binnenwereld eigenlijk weinig bewoond. Hoezo heb je het daar met elkaar over? Dus het fundament van die stabiele, zekere man aan de buitenkant, is niet zo stevig als het lijkt.

Beiden hebben een terugtrekkende beweging. Terwijl de behoefte aan nabijheid en bevestiging bij Marleen, maar ook bij Jeroen heel groot is. Wat ze in hun kindertijd zo gemist hebben.

Die tweede fase in de liefde gaat erover dat je kan zien dat je liefdespartner op je reageert als ze doen zoals ze dat van huis uit onbewust geleerd hebben. Dat je daar met compassie naar kan kijken. Dat je ziet dat die overlevingsstrategie van je lief voortkomt uit zijn of haar geschiedenis als kind. En dan begrijp je dat je partner daar zelf ook last van heeft. Dan kan je buigen voor zijn of haar lot.

De meeste stellen struikelen in die tweede fase. Hoe kan je de overlevingsstrategie van je lief herkennen? Dat het niet een aanval is op jou? Of een afwijzing? Het helpt als je je je eigen overlevingstrategie gaat herkennen.

​Fase 3 Compassie

Die tweede fase veronderstelt dan ook dat je kan zeggen: ‘ik hou van mij. Dat je herkent wat je gezinsgeschiedenis voor een effect heeft op hoe je in je relatie het echte contact maakt of juist niet maakt met je lief. Dat je begrijpt waar jouw overlevingsstrategie vandaan komt en dat je daarin kan buigen voor je eigen lot. Dat je compassie hebt met je eigen beweging.

Jij was vroeger als kind afhankelijk van je ouders. Als kind was die overlevingsstrategie de beste optie, maar in je volwassen liefdesrelatie is die oude beweging niet altijd de meest effectieve. Het leren kennen van je eigen binnenwereld helpt om elkaars geraaktheid die ooit ergens in het gezin van herkomst ontstaan is te zien en elkaar vol te accepteren met elkaars ‘imperfecties’.

Leonard Cohen heeft over die imperfecties in de liefde een prachtig lied gemaakt: Anthem

Forget your perfect offering. There is a crack in everything.

Een lied dat gaat over het omarmen van onvolkomenheden in plaats van die te bestrijden. In alles zit een barst, maar juist daar komt het licht door naar binnen.
Dat is die imperfectie van je geliefde, die overlevingsstrategie die ineens aan het stuur kan zitten. Die je niet begrijpt, die je naar de keel grijpt, die maakt dat Marleen en Jeroen zich terugtrekken uit het contact. Die barst in die prins en prinses die van de roze wolk afdukelt en op aarde terecht komt.

Liefdespartners worden op een bepaalde manier mooier wanneer ze hun imperfectie omarmen en tonen. Ze zijn meer aanraakbaar. Vanuit het jezelf laten zien in de volledigheid van wie je bent, ervaar je dat je lief ook zijn/haar gedachten en gevoelens meer gaat delen.

Via jouw kwetsbaarheid creëer je een opening naar de kwetsbaarheid van je lief.

Het lied gaat over dat je goed bent zoals je bent. Je hoeft niet te streven naar een verbeterde versie van jezelf.
Juist wanneer je je eigen onvolmaaktheid en die van je lief aanvaardt, kun je vanuit verbinding met jezelf groeien in je ontwikkeling.

​Wil jij die reis met je lief ook aangaan? Voorbij fase 2 en met compassie je laten zien in je imperfecties? Dat is spannend en vraagt lef om jezelf te zien zoals je bent en om dat wat is te tonen aan je lief.
Het bijzondere is echter dat het zelfvertrouwen toeneemt daar waar je je imperfecties toestaat. Dan kan je jezelf ontwikkelen én daarin je lief ontmoeten. Hoe fijn is dat?

​Wil jij die taal van je eigen binnenwereld en je overlevingsstrategie gaan herkennen én de betekenis ervan verstaan in de ontmoeting met je lief? Neem dan contact op, ik begeleid jullie graag in die reis. Waarin imperfecties zichtbaar worden.

En zoals Marleen het van de week zei over zo’n ruzie over futiliteiten: ‘dan ben ik echt die heks die jou als sukkel wegzet’. Waarop Jeroen met een grijns stoïcijns reageerde: ‘ik warm dan gewoon mijn eten op en zet de ramen open zodat die heks de nacht in vliegt en mijn prinses blijft, dan houd ik haar lekker even vast’. Ze moesten er beiden om lachen en gaven elkaar een dikke knuffel. En dan weet ik uit ervaring: ‘humor helpt bij imperfecties’.

Hartegroet,

Cécile Schlangen

Cécile Schlangen

Geschreven door Cécile Schlangen

25 oktober 2020

Download gratis
het e-magazine
‘Samen Verder’

met inspirerende artikelen over de liefde en relatietherapie

cover Samen Verder