Ze komen bij Het Familiehuis om een roerige tijd van hun relatie af te sluiten. De dynamiek van een samengesteld gezin in het kwadraat met 2 mama’s, 2 papa’s en een nieuwe vriendin. Die vriendin is niet zo nieuw meer, al 5 jaar hebben Rosa en Talin nu een relatie. Stapelverliefd waren ze op elkaar en als ze er nu over vertellen twinkelen bij allebei de ogen. Maar meteen kwam ook het gewone leven erbij: de dochter van Rosa uit haar eerdere relatie. De afstemming met én de moeder van het meisje en de beide papa’s. Rosa noemt het een ”rockey’ begin, dat heeft zijn tol geëist in onze relatie’. Ze willen nu de focus leggen op de verbinding met elkaar. ‘Het is lang nacht geweest, we willen de ochtend weer zien gloren’ vertelt Talin. ‘We willen een nieuwe kans, elkaar op een andere manier leren kennen, misschien een drietal gesprekken?’ geeft Rosa aan die meteen de touwtjes in handen neemt.
Kindertijd
Ze gaan aan de slag. Delen elkaars geschiedenis. Hun ervaringen uit hun eigen kindertijd. Om te begrijpen waar ze zo geraakt zijn als het om de dochter van Rosa gaat. Wat er gebeurt als ze de helft van de week bij hen is. Ik zet hun geschiedenissen en hun reactie als het spannend wordt op tafel met behulp van poppetjes, een tafelopstelling dus.
Vooral Talin loopt in zichzelf vast in de omgang met het kleine meisje. Ze komt oude pijn van zichzelf tegen. Zelf was ze negen maanden oud toen haar ouders uit Iran vluchten. Eenmaal in Nederland gingen haar ouders uit elkaar en was ze zelf een kind dat zich nergens veilig voelde. Van jongs af aan, niet bij mama, niet bij papa. Ze zwierf met mama en vriend op een boot over de wereld. Een boot die geen uitweg had. Ze voelde zich als enigs kind vaak heel alleen, mama sloot niet echt aan bij haar leefwereld, begreep niet wat zij als klein meisje van 5 of 7 jaar nodig had. Papa was op de achtergrond aanwezig, maar echt contact was er niet. Talin heeft vroeg geleerd ‘voor zichzelf te zorgen, heeft een enorm doorzettingsvermogen en een hele strakke focus om iets af te maken, wil heel graag voor anderen zorgen’. Ze is als volwassen vrouw succesvol in haar werk. Ze voegt daaraan toe:’ik ben in staat een goede eerste indruk achter te laten, maar dan weten ze nog steeds niks van mij’.
En nu in de relatie met Rosa, was er opeens een klein meisje waar het hele leven omheen werd georganiseerd. Iets wat zij niet kende uit haar kindertijd. Als volwassene weet ze prima er voor het kleine meisje te zijn, maar van binnen woedde er een storm. Alles doet van binnen pijn en dat uitte zich in gedoe in de relatie met Rosa.
Die liep op haar tenen. Want Rosa moest het én goed doen naar het kleine meisje, én in de afstemming als ouder naar de moeder van haar dochter, én naar de vaders én last but not least wilde ze het ook goed hebben samen met Talin. Een behoorlijke opgave. Rosa heeft net als Talin als kind met haar ouders over de wereld gezworven, maar daar houdt ook alle gelijkenis op. Rosa komt uit een warm nest met een oudere zus en jongere broer. Ouders die er altijd waren, ‘supportive’. Ze spreekt vol liefde over haar vader die haar ‘anderszijn’ van jongs af aan heeft gerespecteerd als hij haar voorstelde met: ‘en dit is Rosa’ in plaats van ‘en dit is mijn dochter’. Rosa over zichzelf: ‘ik was gevoelig én stoer, voetbalde, waar vader onwijs trots op was, mijn ouders wisten al heel jong dat ik gay was, in de puberteit met mijn vader was het wel water en vuur, daar was ruimte voor. Ik heb respect geleerd voor andere culturen, opinies, mensen én een enorm aanpassingsvermogen ontwikkelt’.
Als ik hen zo hoor snap ik heel goed dat ze elkaar gevonden hebben. Allebei de behoefte om gezien te worden, erkend te worden en allebei, zoals ik wel vaker zie in lesbische relaties, er voor de ander willen zijn.
Terugblik ontdekkingstocht innerlijke reis
Nu, 7 maanden later, blikken Rosa en Talin terug op hun gezamenlijke reis, wat ze over zichzelf en hun dynamiek in hun relatie geleerd hebben.
Rosa: ‘ik kwam erachter dat die ‘reddersrol’ averechts werkt, niet zo handig is. Leidde bij mij tot frustratie, ik ben jou aan het redden, maar je wilde jezelf niet redden. Proces bij mij was daarvan af te komen, daarmee is een last van me afgevallen, ik ben er wel voor jou, maar ik kan het niet voor je doen. Jouw proces is jouw proces én ik het mijne, ik kan mezelf meer als eigen individu ervaren’.
Talin:’ik kreeg het inzicht dat ik mezelf iedere dag heb op te halen, mijn kleine meid op de boot niet alleen te laten, mezelf te vragen hoe het met me gaat, dichtbij durf te komen, haar niet meer ‘wegblok’. Iedere keer contact maak. Dat is een nieuwe verbintenis met mezelf, kende de weg daar niet in. Een heel nieuw terrein voor me dat ik zolang ik me kan herinneren heb weggestopt’.
Betekenis voor relatie
Rosa geeft aan dat de pijn in haar onderrug en nek ook opeens weg is. ‘Het is allemaal veel veiliger, durfde soms dingen niet te zeggen, dan was er meteen de vlam in de pan, daarom druk hier, op de borst. Maar nu kan ik wel alles zeggen en dat zal niet meteen tot strijd leiden. De insteek is zachter, vooral de ‘chemistry’ is anders. Er wordt naar elkaar geluisterd, er is ruimte voor. Ik heb me altijd snel aangevallen gevoeld in mijn hele leven, dan kwam de rebel in mij naar boven, daar kan ik nu contact mee maken. Dat ’te druk, te dit, te uitgesproken’. Talin zegt daarover ‘je bent aan het boeven’. Rosa over Talin: ‘Het mooie van jou is dat je in al die stukken van me houdt, dat ik er helemaal mag zijn precies zoals ik ben, ‘nirdy-silly’ kan zijn’.
Ik zit erbij en geniet van hun humor over en weer, die nu zacht en liefdevol van toon is.
Talin vertelt: ‘het bewust nemen van een korte time-out en het gebruik van het stop-codewoord ‘animated gif’ als we in een heftige ruzie dreigen te komen zijn zo effectief nu. Er is ruimte voor onze beide gevoelens om die uit te wisselen, zonder in de verdediging of aanval te schieten. Dat geeft rust. Ik kan nu echt het gesprek vanuit mijn volwassen plek voeren, ook al zijn de emoties pijnlijk. Ik kan bij het onderwerp blijven en haal er geen oude koeien meer bij. Het is een oase van rust, dit is mijn thuis’ zegt Talin met tranen in haar ogen. ‘Ik ben superdankbaar dat je dit met mij samen hebt geleerd, hebt gevoeld en dat het nu tussen ons veilig is. Een ‘dream come true’, dat heb ik altijd gewild, maar wist dat nooit te manifesteren in een relatie. Zo bijzonder dat we het avontuur zijn aangegaan. Een ontdekkingstocht om mezelf te uiten, een warme deken. We maken ook heel anders ruzie, niet meer zo tiktakken, het wordt niet meer grimmig, we weten wel de pijnlijke plekken uit te wisselen, wat het met me gedaan heeft, waar ik behoefte aan heb. Het is zo’n ‘big shift’ besluit Talin.
‘Ja’, zegt Rosa: ‘we zijn bereid om eraan te werken, ‘get the work’, en zonder dat gevoel had ik je nooit gevraagd!’
Ze steken beiden in één beweging geëmotioneerd en vol trots hun hand op met daaraan een prachtige ring. Ze hebben zich van de week verloofd! Ik reageer met kippenvel over mijn hele lijf en ook bij mij staan de tranen in de ogen.
En is deze verandering ook te zien in het contact met je dochter?
Rosa geeft aan dat ze minder het gevoel heeft haar te moeten beschermen. ‘Jij, Talin, staat meer open naar haar, je laat haar toe in je hart, zij is het kind. Daar word ik intens blij van, geeft mij veel rust, valt een zwaarte van me af, geeft me heel veel hoop. Voelt als een geheel van ‘ons-drie’ in plaats van ‘fracted’, losse puzzelstukjes. Had altijd de zenuwen of ’t wel goed zou gaan als ze er is’.
Talin vertelt dat ze steeds meer land in het gezin, meer een eenheid dan afgezonderd van een wereld van Rosa en haar dochter en de andere ouders. ‘Nu voel ik dat ik daar deel van ben, voelde me een apart eilandje. Het is nog wel fragiel, die band mag sterker worden, ik wil dat het goed met haar gaat en ik hou van haar’.
Het proces van de relatietherapie
En dan geven ze mij terug hoe ze mij ervaren hebben in hun reis met elkaar. Ik werd er wat verlegen van.
Talin: ‘ik heb de relatietherapie met jou als een reddende engel ervaren. Je hebt een manier van begeleiden die heel erg binnenkomt, hier kan ik wat mee, niet wollig of abstract. Met de tafelopstellingen én de familieopstelling in die groep kon ik het ook echt doorvoelen. Ik heb meer door wat ik voel in mezelf, durfde daardoor het avontuur aan te gaan en ben verwonderd over wat ik vond. Soms kom je mensen op je pad die je verder op weg helpen in je leven en daarvan ben jij er één van’.
Rosa voegt er aan toe: ‘ik beaam wat Talin zegt én vooral ‘zonder jou had ik der nooit gevraagd’!
Je zegt nooit een woord teveel, blijft heel rustig, daardoor kan ik heel gefocussed blijven. Deze methode met poppetjes waarbij je op tafel je verleden in beeld brengt maakt het veel sneller en inzichtelijker waar ’t wringt. Je krijgt een gezamenlijke beeldtaal voor je binnenwereld. Daarnaast is het fijn Cécile, dat je ook je eigen ervaringen uit je eigen leven in brengt in de sessies. Dat ervaar ik als warm en menselijk, naast je professionaliteit. Ook mede daardoor voelde ik me altijd veilig hier in je praktijk’.
Het Familiehuis: een plek om stil te staan bij je relatie
Wil jij ook de ruzies stoppen en jezelf beter begrijpen in de relatie met je partner?
Je bent van harte welkom. Stuur een mail naar [email protected] en we maken een belafspraak om te kijken waar jij op hoopt in jullie relatie. Zodat jullie samen op ontdekkingstocht gaan.
Met warme groet,
Ambassadeur Liefdevolle Relatie
Het Familiehuis
P.S. Deze blog is in afstemming met Rosa en Talin tot stand gekomen.
